Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι ίδιοι; Έτσι θα ήμασταν αν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ;

Γιατί το ΚΚΕ λέει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι ίδιοι; Έτσι θα ήμασταν αν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ;

Το ΚΚΕ λέει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, όπως και οι άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, συμπλέουν στρατηγικά, ότι γνώμονας των επιλογών και της στάσης τους στα κρίσιμα για τη ζωή του λαού ζητήματα είναι τα συμφέροντα της εγχώριας αστικής τάξης, η υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ. Συνεπώς, όποιος κι αν βρίσκεται στο τιμόνι της διακυβέρνησης, η ρότα έχει ήδη χαραχτεί από τα πριν και, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις ή καταβολές, είναι δεδομένο ότι τέτοιο περιεχόμενο θα έχει η πολιτική που θα υλοποιήσει, ταξικό υπέρ του κεφαλαίου και εναντίον του λαού. Είναι αυθαίρετο αυτό το συμπέρασμα; Όχι.

Πρώτον, γιατί επιβεβαιώνεται από την πείρα του λαού. Το αδιανόητο να συγκυβερνήσουν οι δύο αντίπαλοι τριών δεκαετιών (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) έγινε δυνατό ακριβώς γιατί η στρατηγική τους είναι κοινή. Μαζί ψήφισαν 2 μνημόνια και φόρτωσαν την κρίση στις πλάτες του λαού. Το ίδιο ακριβώς επιβεβαιώνει και η πείρα της «πρώτη φορά αριστερής διακυβέρνησης». Τι είναι αυτό που έκανε τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ να γίνει μνημονιακότερος των μνημονιακών; Να διατηρεί και να επεκτείνει όλα τα μνημονιακά μέτρα, να ψηφίζει και νέα και 3ο μνημόνιο μαζί με όλους τους άλλους; Το γεγονός ότι, όπως είχε πει το ΚΚΕ πολύ έγκαιρα, η «αντιμνημονιακή» ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ είχε ως κριτήριο τη στήριξη της ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων, των κερδών της καπιταλιστικής οικονομίας και όχι τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες. Το παραμύθι που πούλησε στο λαό ήταν ότι μπορεί να συνταιριάσει αυτά τα αντιμαχόμενα συμφέροντα. Η κυβερνητική του πορεία επιβεβαίωσε ότι αυτό είναι αδύνατον και ταυτόχρονα δικαίωσε αυτό που έλεγαν μεγαλοεπιχειρηματίες παραμονές της εκλογής του, ότι δηλαδή δεν φοβούνται αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει κυβέρνηση γιατί «η οικονομία (εννοείται η καπιταλιστική) έχει τη δικιά της λογική και αυτή τελικά καθορίζει τις πολιτικές αποφάσεις». Και έτσι ακριβώς έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση.

Δεύτερον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τα «γυαλιά» στη ΝΔ ως προς την ικανότητα να ανταποκρίνεται στα προτάγματα του κεφαλαίου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν σταματάει να κομπάζει ότι η κυβέρνηση τα κατάφερε εκεί που οι προηγούμενες αποτύγχαναν. Τα συγχαρητήρια ιμπεριαλιστικών οργανισμών, εκπροσώπων του κεφαλαίου κ.λπ. επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Το ποντάρισμά τους στον ΣΥΡΙΖΑ έπιασε τόπο.

Τρίτον, ακριβώς στο έδαφος αυτής της κοινής στρατηγικής βλέπουμε ένα πανηγύρι μεταγραφών - μετακινήσεων από το ένα κόμμα στο άλλο. Αντιμνημονιακούς να γίνονται μνημονιακοί, δεξιοί να βαφτίζονται «αριστεροί», «αριστεροί» να προσχωρούν στη δεξιά κ.λπ. Τους βλέπουμε όλους μαζί στο Κοινοβούλιο να στηρίζουν μέτρα που ευνοούν την ανάκαμψη του κεφαλαίου, τα κέρδη του, τσακίζοντας τη ζωή του λαού, φτάνοντας στο σημείο οι Νεοδημοκράτες να χαιρετίζουν την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στη δικιά τους λογική. Κι από την άλλη, στελέχη της κυβέρνησης να διευκρινίζουν ότι ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τους 151 στη Βουλή, τα βασικά νομοσχέδια θα συνέχιζαν να περνάνε, αφού υπάρχει ομοφωνία από ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και άλλα αστικά κόμματα.

Τέταρτον, το παιχνίδι «ψάξε να βρεις τη διαφορά» το έχει παίξει πολλές φορές ο λαός χωρίς όμως να βγαίνει αυτός νικητής. Είτε με Μητσοτάκη είτε με Τσίπρα η κυβέρνηση που θα αναδειχτεί θα πιάσει τη σκυτάλη από κει που την άφησε η προηγούμενη. Και θα βαδίσει στον ίδιο δρόμο, της στήριξης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, της στρατηγικής της ΕΕ, των δεσμεύσεων του ΝΑΤΟ. Για τα κέρδη του κεφαλαίου μιλάνε, όταν υπόσχονται ο ΣΥΡΙΖΑ τη δήθεν «δίκαιη» και η ΝΔ τη «βιώσιμη» ανάπτυξη, όταν αποθεώνουν τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που ο ΣΥΡΙΖΑ έμαθε γρήγορα να τις υλοποιεί, ενώ η ΝΔ λέει ότι «μπορεί και καλύτερα».

Πέμπτον, τη λογική του «μικρότερου κακού» επίσης πολλές φορές έχει διαλέξει ο λαός και πάντα το «μικρότερο κακό» οδηγεί στο μεγαλύτερο. Αλήθεια, τι διαφορετικό θα κάνει μια «χειρότερη κυβέρνηση» που δεν έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Όταν ήδη υπάρχουν οι δεσμεύσεις στο κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς ότι θα διατηρηθούν οι μνημονιακοί νόμοι, τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060. Ότι η εργασιακή ζούγκλα δεν θα έχει κανένα «πισωγύρισμα». Ότι θα συνεχίσουν να υλοποιούν τα μνημόνια διαρκείας, τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ, τις δεσμεύσεις της Κομισιόν, του ΔΝΤ, του Συμφώνου Σταθερότητας, των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων κ.ο.κ. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τα εύσημα από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για τη βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, έχει πρωταγωνιστήσει σε δεσμεύσεις απέναντι στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για νέες βάσεις, για παραχώρηση κι άλλων υποδομών, όπως λιμάνια και αεροδρόμια, για στήριξη των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή, μεγαλώνοντας τους κίνδυνους για το λαό μας. Όλα αυτά άλλωστε είναι που προκαλούν αμηχανία στη ΝΔ, που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να της παίρνει την μπουκιά από το στόμα, να αποδεικνύεται καλύτερος και συνεπέστερος μαθητής.

Το ότι οι διαφορές τους δεν είναι ουσιαστικές και αφορούν επιμέρους ζητήματα δεν σημαίνει ότι ο λαός πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτήν τη λογική. Δηλαδή, να αποδεχτεί ως αιώνια και αμετάβλητη τη στρατηγική του κεφαλαίου και να επιλέγει με κριτήριο επιμέρους διαφορές, ασήμαντες για τα συμφέροντά του. Επιβεβαιώνεται ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να κάνουν οι ίδιοι τη διαφορά με τον δικό τους αγώνα, δυναμώνοντας παντού το ΚΚΕ. Για να δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στις από χέρι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, για να μπουν μεγαλύτερα εμπόδια σε αυτήν την πολιτική, όποιος κι αν την ασκεί την επαύριο των εκλογών, για να έρθουν ακόμα πιο αποφασιστικά στο προσκήνιο της διεκδίκησης οι σύγχρονες εργατικές και λαϊκές ανάγκες, να δυναμώσει ο αγώνας για την προοπτική για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Αναδημοσίευση από ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ