Όσο πιο πάνω το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατή η φωνή και η διεκδίκηση του λαού

Όσο πιο πάνω το ΚΚΕ, τόσο πιο δυνατή η φωνή και η διεκδίκηση του λαού

Η συνέντευξη που παραχώρησε την Παρασκευή ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1» και τον δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκη

-- Έχουμε μαζί μας τον κ. Κουτσούμπα, τον οποίο κυνηγάγαμε, αλλά εσείς γυρίζετε από πόλη σε πόλη σε όλη την Ελλάδα. Βρήκαμε ένα κενό...

-- Χτες ήμουν Πετρούπολη το βράδυ, πολύ μεγάλη συγκέντρωση...

-- Σήμερα το βράδυ πού θα είσαστε;

-- Σήμερα δεν έχω συγκέντρωση.

-- Έχετε ρεπό!

-- Δεν υπάρχει ρεπό. Υπάρχουν άλλες διαδικασίες, συναντήσεις, επαφές.

-- Κύριε Γενικέ, θα ξεκινήσω με μια περίεργη ερώτηση. Η επικαιρότητα καθορίζεται έτσι όπως θέλει ο λαός, έτσι όπως θέλουν τα Μέσα ή έτσι όπως θέλουν τα κόμματα;

-- Η επικαιρότητα καταρχήν είναι ένα αντικειμενικό πράγμα, κατά την άποψή μου. Υπάρχει, συντελούνται τα γεγονότα. Το ζήτημα είναι ότι ο καθένας από τη σκοπιά του προσπαθεί να τα αξιοποιήσει, δυστυχώς με μεγάλες πλάνες και με μεγάλα ψέματα άλλοι και με μεγάλες διαστρεβλώσεις επίσης άλλοι, σε όφελός τους. Σε όφελος αυτού που θεωρεί ότι υπηρετεί. Αν, για παράδειγμα, εκφράζει κάποια οικονομικά συμφέροντα, θέλει να εκφράσει τα συμφέροντα τα δικά του. Αν εκφράζει κάποια κομματικά, πολιτικά, προεκλογικά συμφέροντα, μικροκομματικά, πάλι τα εκφράζει προς όφελός του. Και πάει λέγοντας. Αυτή είναι η ουσία.

Και ο λαός δυστυχώς παρακολουθεί αυτά τα πράγματα και προσπαθούν να τον μπερδέψουν. Ενώ έχει ένα ένστικτο, έχει ένα αισθητήριο, καταλαβαίνει πού περίπου είναι το ψέμα και πού είναι η αλήθεια, όμως μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό των απόψεων, των πλανών, των αυταπατών, των ψευδαισθήσεων και των διαστρεβλώσεων, αρκετές φορές εγκλωβίζεται. Αυτήν τη φορά πιστεύουμε ότι με την πείρα που έχει αποκτήσει ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία, όπου τα είδε όλα...

Γιατί κοιτάξτε, κύριε Παπαδάκη, τα προηγούμενα χρόνια, όλες τις δεκαετίες, γνώρισε κυρίως τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αυτόν το διπολισμό, αυτόν το δικομματισμό. Υπήρχε μια διαφορετική αίσθηση γι' αυτό που άκουγε για την αριστερά. Εμφανίστηκε αυτό το τυχοδιωκτικό, κατά την άποψή μας κι όπως αποδείχθηκε, μικρό κόμμα τότε, που πήρε όλο το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα το πιο «βαθύ ΠΑΣΟΚ» και ένα από τα διεφθαρμένα τμήματα του ΠΑΣΟΚ, που ήταν εγκλωβισμένο μέσα εκεί, σε όλη τη μαρμίτα και σε όλο το μέλι και είχε βουτήξει τα δαχτυλάκια του και τα χεράκια του αρκετές φορές.

Μάτωσε τον ελληνικό λαό, βέβαια, και τώρα το πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ και αποδείχθηκε ότι μία μία έφυγαν αυτές οι προεκλογικές εξαγγελίες, που έλεγε και που τις πίστεψε ο ελληνικός λαός, γιατί έβλεπε τέλος πάντων ότι σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει, στους προοδευτικούς ανθρώπους, στους αριστερούς, έτσι όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του, μια εντιμότητα, μια συνέπεια, μια σταθερότητα σε θέσεις, σε αρχές. Και βέβαια το ξεφτίλισε όλο αυτό.

Όμως, πιστεύουμε, επειδή ακριβώς εδώ στην Ελλάδα υπάρχει το ΚΚΕ και επιτρέψτε μου να το πω, γιατί είναι μια δύναμη όχι απλά σταθερή, μια δύναμη αναφοράς, είναι μια δύναμη που υπερασπίζεται αυτό που λέμε και τα ιδανικά, αλλά έχει και πρακτικές προτάσεις επίλυσης προβλημάτων. Και για να ανακουφίζεται σε επιμέρους ζητήματα ο λαός που υποφέρει και ματώνει καθημερινά, αλλά και να ανοίγει έναν δρόμο για την προοπτική.

Σύμμαχος είναι οι λαοί των άλλων κρατών, όχι οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις τους

-- Ξέρετε, κι εδώ εμπειρικά από τηλεθεατές, ή και από τις κοινωνικές μου επαφές, λένε μπράβο στο ΚΚΕ, έχει καλή άποψη, ωραία τα ακούμε, αλλά δεν εφαρμόζονται αυτά τα πράγματα. Υπάρχουν οι μεγάλες δυνάμεις, υπάρχουν οι συσχετισμοί...

-- Για πείτε μου, οι προτάσεις νόμου που έχουμε καταθέσει επανειλημμένα αυτά τα τελευταία χρόνια, όλα τα τέσσερα χρόνια και τα προηγούμενα, αλλά και τώρα και την προηγούμενη βδομάδα και την παραπροηγούμενη και για το Φορολογικό και για τα ζητήματα των δανείων και για τα ζητήματα της υπεράσπισης δικαιωμάτων των εργαζομένων, για ό,τι θέλετε, μην τα αναφέρω εδώ. Μπορώ να σας φέρω μια λίστα και να τη διαβάσουμε, στο αρχείο σας υπάρχουν οι προτάσεις νόμου. Αυτά είναι ουτοπικά; Αυτά είναι που δεν γίνονται; Μα, αυτά είναι που πρέπει να γίνουν.

Γιατί το τι είναι αντικειμενικό, είναι το τι συμφέρει τον ελληνικό λαό, την πλειοψηφία δηλαδή του λαού και όχι λίγους. Δεν είναι τι συμφέρει την κυρία Μέρκελ ή τον Τραμπ. Ο καθένας από αυτούς έχει τα δικά του συμφέροντα, βεβαίως είναι ισχυρές δυνάμεις, αλλά δεν σημαίνει ότι στη δύναμη του κάθε ισχυρού θα υποτάσσεσαι και θα γονατίζεις. Εδώ ο λαός μας και όλοι οι λαοί είχαν ανάταση, πήγαν μπροστά, σε σύγκρουση με τέτοια συμφέροντα. Και μεγάλα συμφέροντα, εγχώρια, αλλά και ξένα. Δεν μπορεί δηλαδή αυτό το πράγμα να συνεχίζεται επ' άπειρον. Και βεβαίως αυτό έχει να κάνει με πολιτικές και το τι εκφράζεις. Και αν σύμμαχοί σου είναι οι λαοί και όχι τα διάφορα κράτη ή οι εκάστοτε ηγεσίες τους.

Αν βλέπεις ως σύμμαχό σου, όταν λες ΗΠΑ, την ηγεσία Τραμπ, για παράδειγμα, και δεν βλέπεις τον αμερικανικό λαό, το κίνημά του. Αν βλέπεις, στη Γαλλία, ας πούμε, τον Μακρόν ως σύμμαχό σου και τα γαλλικά μονοπώλια, για παράδειγμα, είτε τις γαλλικές φρεγάτες στο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, είτε δεν ξέρω τι, τα ενεργειακά που έρχονται εδώ, όπως και οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Αμερικανοί κ.λπ. και που ενδιαφέρονται για τη χώρα σου και για τη Μεσόγειο και για τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, και βλέπεις αυτούς ως σύμμαχό σου και δεν βλέπεις το λαό, που κι εκεί βρίσκεται στο δρόμο, ενάντια στους διάφορους Μακρόν, Μέρκελ και δεν συμμαζεύεται, και παλεύει κι εκείνος.

Άρα λοιπόν αυτό το «δε γίνεται τίποτα» και το «τι θα κάνουμε», που υπάρχει μια συζήτηση και ανάμεσα στο λαό μας, το βλέπει δύσκολο, γιατί δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά, η ίδια συζήτηση να φανταστούμε - όχι να φανταστούμε, το ξέρουμε - γίνεται και στους δρόμους της Γαλλίας και στα σπίτια των Γερμανών εργαζομένων και στα σπίτια των Ιταλών και των Ισπανών και των Αμερικανών. Οι ίδιοι προβληματισμοί υπάρχουν στους λαούς: «Μα, τι θα κάνουμε; Μπορούμε εμείς μόνοι μας;». Μπορούμε εμείς με κάποια κόμματα, τέλος πάντων, ή κινήματα που δεν είναι τόσο μεγάλα ακόμα, να δυναμώσουν και λοιπά.

-- Άρα, όλα αυτά που προτείνετε μπορούν και πρέπει και να εφαρμοστούν...

-- Μα φυσικά μπορούν και να εφαρμοστούν και πρέπει να γίνουν. Γιατί ο ελληνικός λαός ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, για να κάνει αυτά που έκανε; Για να κάνει σημαία την αμερικανική σημαία αντί την ελληνική σημαία σε όλη τη Μεσόγειο ή δεν ξέρω τι... Ψήφισε για να έχει πάρε - δώσε με τους ολιγάρχες του πλούτου, τις ολιγαρχίες του πλούτου, είτε της ελληνικής είτε της ξένης; Τον ψήφισε για να κάνει συγκεκριμένα πράγματα: Για να καταργήσει τα μνημόνια, να μην πάρει άλλους αντιλαϊκούς νόμους, να αντισταθεί στην ΕΕ. Κι αυτό δεν είναι κόστος. Κόστος θα ήταν για την ελληνική αστική τάξη, ναι. Για μεγάλους ομίλους θα ήταν κόστος, για παράδειγμα, η μεγαλύτερη σύγκρουση με την ΕΕ, αλλά για τον ελληνικό λαό δεν θα ήταν.

Το πρώτο και μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο

-- Σκάνδαλο «Novartis»: Από τη μια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από γενέσεως του ελληνικού κράτους. Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και το ΚΙΝΑΛ λένε ότι είναι μια σκευωρία πολιτική. Η άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος ποια είναι;

-- Κοιτάξτε, σκάνδαλο είναι. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Άλλο ζήτημα οι διάφορες παράμετροι που θέτει ο καθένας για τις ευθύνες τις συγκεκριμένες, για τα πολιτικά πρόσωπα και λοιπά. Άρα εμείς λέμε ότι το σκάνδαλο πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος και να πάει το μαχαίρι βαθιά στο κόκαλο. Και στο σκάνδαλο «Novartis» και τα άλλα που ακόμα είναι στην περίπτωση της σκανδαλολογίας περισσότερο και όχι της αποδεικτικής διαδικασίας περί σκανδάλων.

Όλα πρέπει να ερευνηθούν, είτε αφορούν νεοδημοκράτες βουλευτές και υπουργούς είτε αφορούν ΠΑΣΟΚους προηγούμενους, του ΚΙΝΑΛ τώρα, είτε αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι εκάστοτε κυβερνώντες έχουν συγκεκριμένες ευθύνες, ασκούν εξουσία, διαπραγματεύονται με επιχειρηματίες και πρέπει να τεθούν όλα αυτά. Για παράδειγμα, θα γεννηθεί και αύριο - αν φύγει, για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ - ζήτημα για το νόμο που ψήφισε για τις φαρμακευτικές εταιρείες και το φάρμακο και την αύξηση της τιμής του φαρμάκου που έγινε πρόσφατα, που το πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Θα τεθεί θέμα, διότι έχουν ευθύνες. Έχουν ευθύνες πολιτικές, λέμε εμείς, δεν λέω για ποινικές ευθύνες, για να εξηγούμαστε.

Άρα, το πρώτο και μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι τι μέτρα παίρνεις; Αν πλήττουν το λαό ή αν συμφέρουν το λαό και δεν ευνοούν κάποιους επιχειρηματίες ή ομίλους ή έναν κλάδο επιχειρηματιών είτε μεμονωμένους επιχειρηματίες και πρέπει να ερευνώνται αυτά. Και από κει και πέρα να επιλυθεί το ζήτημα. Και βέβαια όλη αυτή η διαμάχη, κοιτάξτε, εντάσσεται και στην προεκλογική περίοδο βεβαίως. Αξιοποιούνται όλα αυτά με εντάσεις, ακριβώς γιατί, κατά την άποψή μας, έχουν σύγκλιση τα δύο μεγάλα κόμματα, μαζί και με το ΠΑΣΟΚ βεβαίως, στα στρατηγικά ζητήματα, όπως λέμε, στα κύρια ζητήματα της πολιτικής και βρίσκουν αυτά τα θέματα να παίζουν. Όχι ότι δεν είναι υπαρκτά αυτά τα θέματα, ξαναλέω.

Και βεβαίως θα είχε λυθεί, για παράδειγμα, το ζήτημα - βλέπω αυτές τις μέρες που ξεκίνησε μια συζήτηση και λοιπά - εάν γινόταν δεκτή η πρόταση του ΚΚΕ στη συνταγματική αναθεώρηση, για παράδειγμα, για αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, το άρθρο 86. Διότι τώρα ο καθένας ερμηνεύει. Έχουν βρει ένα νομικίστικο - να το πω έτσι - σχήμα, αν το έκανε κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας ή επ' ευκαιρία κι άντε βρες άκρη τώρα τι εννοεί ο καθένας και λοιπά... Και με διάφορες διατυπώσεις.

Για παράδειγμα, του κ. Αθανασίου, χτες, ήταν που άφηνε, έτσι όπως το διατύπωσε, ότι μπορεί να θέλει παραγραφή του πιθανού αδικήματος της δωροδοκίας. Αυτή ήταν η ιστορία κι έγινε η συζήτηση και το αξιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω ο άνθρωπος τι λέει. Προφανώς ως δικαστικός και νομικός προσπαθούσε να ερμηνεύσει, μάλλον αυτό κατάλαβα εγώ. Τέλος πάντων, δεν έχει τόση σημασία όμως. Λοιπόν, ας απαντήσει ο ίδιος και το κόμμα του γι' αυτά τα ζητήματα.

Το θέμα είναι ότι τα αξιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια αντιπαράθεση, ενώ και οι δύο δεν βάζουν επί της ουσίας το ζήτημα. Τι είπατε, κύριοι, για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών; Εμείς ακόμα και για το αδίκημα της απιστίας, που υποτίθεται άμα έχει περάσει έχει παραγραφεί και λοιπά, είπαμε και αυτό να εξετάζεται. Λοιπόν, τι πιο απλό από αυτό; Και κάθονται και μπερδεύουν τον κόσμο τώρα αν είναι κατά τη διάρκεια ή αν είναι επ' ευκαιρία και λοιπά. Με μια «μούφα» νομικίστικη, να το πω έτσι, συγγνώμη για την έκφραση, αλλά έτσι είναι, που τη βρήκαν για να κουκουλώσουν άλλα.

Η συμφωνία των Πρεσπών έγινε για να ισχυροποιηθεί το ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια

-- Εσείς έχετε μια συγκεκριμένη άποψη κατά της συμφωνίας των Πρεσπών. Από την άλλη πλευρά γίνεται μια μάχη μεταξύ εκείνων οι οποίοι λένε ότι είναι μια ωφέλιμη για τη χώρα συμφωνία και κάποιοι άλλοι - όχι εσείς - οι οποίοι λένε ότι φτάνουν μέχρι τα όρια της προδοσίας και ότι θα πρέπει να λογοδοτήσουν εκείνοι οι οποίοι προχώρησαν στη συμφωνία αυτή.

-- Ναι, την καταψηφίσαμε βεβαίως. Η ουσία της βασικής αντίθεσης και αυτό που νομίζω καταλαβαίνει κι ο ελληνικός λαός, δεν είναι το όνομα. Δεν ήταν ποτέ το όνομα, από το 1992. Θα μπορούσε να βρεθεί, όπως και βρέθηκε, με αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό. Το πρόβλημα προκύπτει ότι αυτή η συμφωνία σήμερα έγινε, με αυτόν τον τρόπο που έγινε, κι έτσι όπως κατέληξε κι έβαλε την υπογραφή του ο Τσίπρας με τον Ζάεφ, όχι να επιλύσει ένα διμερές πρόβλημα μεταξύ δύο λαών, δύο χωρών, αλλά έγινε για να μπει η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η όλη ουσία και να μην κοροϊδευόμαστε και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Ήταν με κατεύθυνση και χρονοδιάγραμμα και με συγκεκριμένες ενέργειες, που έκαναν οι Αμερικανοί και στα Σκόπια και στην Ελλάδα, η αμερικανική πολιτική, ήταν πίεση απ' τη γερμανική πλευρά κυρίως από την ΕΕ, κυρίως η Γερμανία, η Μέρκελ έπαιξε τέτοιο ρόλο, ήθελαν αυτό το ζήτημα να επιλυθεί: Να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, για να αποσπάσουν τα Δυτικά Βαλκάνια και τη Σεβέρνα Μασεντόνια, όπως λέγεται τώρα, από την επιρροή της Ρωσίας και κατ' επέκταση και της Κίνας κ.λπ. Διότι βρίσκεται εδώ, σ' αυτόν το δρόμο μεταφοράς Ενέργειας, εμπορευμάτων κ.λπ., στο δρόμο του μεταξιού της Κίνας, αλλά και της Ρωσίας, που έχει τεράστια συμφέροντα επίσης σε αυτή την περιοχή από τη σκοπιά τη δική της.

Άρα, λοιπόν, αυτό ήθελαν να λύσουν και το κάνανε. Και κάτω από αυτή την πίεση, για να επιλυθεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και να μπουν στο ΝΑΤΟ τα Σκόπια, έγινε η συμφωνία αυτή και αφήσανε μέσα αυτά τα σπέρματα αλυτρωτισμού. Διότι βεβαίως κάπως, σε κάποιες διατάξεις, λύνονται κάποια ζητήματα υποτίθεται, αλλά σε άλλες ξαναμπαίνουν αυτά τα ζητήματα, μόνο και μόνο για να τα αξιοποιήσουν όταν χρειαστεί, όποτε θέλουν, όποιοι θέλουν.

Αυτή είναι η ουσία. Και θα τα 'χουμε τα προβλήματα μπροστά μας τα επόμενα χρόνια, ήδη ανακύπτουν και ήδη θα τα έχουμε. Και αυτό δημιουργεί και απ' τη μεριά δυνάμεων αντιδραστικών, συντηρητικών και παρασύρεται κι ένας κόσμος σ' αυτό το ζήτημα, εθνικιστικά, αλυτρωτικά συνθήματα, και από τη μεριά της γειτονικής χώρας επίσης αλυτρωτισμοί, εθνικισμοί και πάει λέγοντας. Βάζουν τους λαούς έτσι μεταξύ τους να αντιπαλεύουν, ενώ οι άλλοι έχουν κοινά συμφέροντα και ενάντια στο ΝΑΤΟ και ενάντια στους Αμερικανούς και ενάντια στις άλλες ισχυρές δυνάμεις εδώ της περιοχής.

Αυτό που κρίνεται περισσότερο σήμερα είναι ποια αντιπολίτευση θα υπάρχει

-- Ρεαλιστικά να τα δούμε τα πράγματα με το θέμα των εκλογών. Το ΚΚΕ θα επιδιώξει να 'χει ένα μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που έχει, έτσι ώστε να μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις, να βοηθήσει τους εργαζόμενους, να δώσει τις μάχες του, να δώσει τους αγώνες του. Δεν θα πιστεύετε ότι μπορεί αύριο, μεθαύριο, να πάρετε την εξουσία στα χέρια σας, μπορεί αυτή να είναι η επιδίωξή σας, το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, αλλά κακά τα ψέματα, ένα μεγάλο ποσοστό επιδιώκετε. Ένας εκ των δύο θα είναι ο νικητής των εκλογών, ή ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να βάζεις στον ΓΓ του ΚΚΕ το ερώτημα ποιον από τους δύο θα ήθελε...

-- Δεν είναι δύσκολο, υπάρχει απάντηση και την έχουμε δώσει εμείς την απάντηση και είναι καθαρή. Γιατί είναι ένας προβληματισμός αυτός που βάζετε, όχι δικός σας, είναι και του κόσμου που πάντα στο τέλος εγκλωβίζεται ανάμεσα σε δύο, ποιον βλέπει ότι είναι πρώτος, ποιος δεύτερος και «εκεί να πάω, μήπως είναι το καλύτερο και δεν είναι το χειρότερο σε σχέση με τον προηγούμενο»... Αυτή είναι η λογική την οποία την έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός, έχει πείρα και πρέπει να την παλέψει.

Κι εμείς λέμε το εξής: Ο ελληνικός λαός σήμερα πρέπει να σκεφτεί, όχι κυρίως ποια κυβέρνηση θα βγει. Αυτό που κρίνεται περισσότερο σήμερα, είναι ποια αντιπολίτευση θα υπάρχει. Γιατί αν είναι στην τρίτη θέση η Χρυσή Αυγή για παράδειγμα, δεν είναι πραγματική αντιπολίτευση στα μεγάλα συμφέροντα, στους Αμερικανούς, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ. Αν είναι αντιπολίτευση ένα άλλο κόμμα, όπως είναι για παράδειγμα σήμερα το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, του οποίου κατά την άποψή μας οι θέσεις του είναι για να παίζει τον ρόλο του μπαλαντέρ ανάμεσα στους δύο, «ποιος είναι πρώτος, άντε να κάνω μ' εκείνον», «αν είναι ο ένας ή ο άλλος να πάω είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ», δεν έχει να κερδίσει τίποτα ο ελληνικός λαός.

Γιατί μέσα στην ελληνική Βουλή, εφόσον δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για μια λαϊκή διακυβέρνηση, όπως τη θεωρούμε εμείς με ένα πρόγραμμα που θα ανοίγει τον δρόμο για τα συμφέροντα του λαού μας, πρέπει να υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση, αντιπολίτευση τέτοια που θα εκφράζει τα συμφέροντα του λαού, που θα κάνει και προτάσεις νόμου, όχι με 15 βουλευτές όμως, γιατί είναι διαφορετικό να 'χεις 15, διαφορετικό να 'χεις 25, διαφορετικό να 'χεις 35 και πάει λέγοντας, όσο πιο πάνω, τόσο καλύτερα, πιο δυνατή η φωνή σου, η άσκηση πίεσης, η διεκδίκηση. Και σήμερα αυτό που έχει ανάγκη αυτήν τη στιγμή ο λαός, είναι ακριβώς να αρχίσει να αλλάζει αυτούς τους αρνητικούς, όπως λέμε, συσχετισμούς, γιατί είναι αρνητικοί οι συσχετισμοί για τις λαϊκές δυνάμεις αυτοί που υπάρχουν μέσα στη Βουλή.

Όπως επίσης το ίδιο και στις ευρωεκλογές. Είδατε το ευρωβαρόμετρο, χτες, προχτές, πότε ανακοίνωσε - που δεν είναι δική μας έρευνα - για όλες τις χώρες της ΕΕ, στην Ελλάδα υπάρχει 74% αντίθεση του ελληνικού λαού με την ΕΕ, αμφισβήτηση ισχυρή της ΕΕ και δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Μόνο 26% είναι αυτό που λέει ότι, τέλος πάντων, έχω εμπιστοσύνη στην ΕΕ ή κάποια εμπιστοσύνη ή πολλή εμπιστοσύνη.

Άρα εμείς απευθυνόμαστε σε αυτό το 74% του ελληνικού λαού. Και του λέμε να μην πάει δεξιά, αριστερά, σε ένα ευρωσκεπτικιστικό κόμμα ή δεν ξέρω τι, στο ποιο κόμμα θα είναι κυβέρνηση αύριο. Έτσι κι αλλιώς μια κυβέρνηση θα βγει. Αλλά αν είναι μια κυβέρνηση που θα 'ναι μια από τα ίδια, είτε με πυρήνα βασικό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με πυρήνα βασικό τη ΝΔ, τότε έχει να επιλέξει ισχυρή αντιπολίτευση. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να διεκδικήσει κάποια δικαιώματα, να υπάρχουν κάποιες κατακτήσεις, να καταργήσουμε κάποιους αντιδραστικούς νόμους και βεβαίως αυτό χρειάζεται και πάλη μέσα στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο και στους δήμους και στις Περιφέρειες, όπου θα έχουμε πλειοψηφία ή τέλος πάντων θα έχουμε ισχυρές δυνάμεις μέσα εκεί και μέσα στα σωματεία, στο κίνημα, στους δρόμους.

Η κυβέρνηση μπλέκει το λαό σε επικίνδυνες συγκρούσεις ισχυρών οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων

-- Με δεδομένο ότι 26 Μαΐου έχουμε τις ευρωεκλογές, βλέπετε να έχουμε πιο μπροστά εθνικές εκλογές ή θα εξαντλήσει τη θητεία της η κυβέρνηση;

-- Κοιτάξτε, κανείς δεν το ξέρει αυτό, γιατί η θέληση του κ. Τσίπρα, απ' ό,τι μπορώ να ξέρω και απ' όσο καταλαβαίνω κι έχοντας πολιτική εκτίμηση, είναι να πάει όσο γίνεται αργότερα, δηλαδή τέλη Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη να τελειώσει τη θητεία του. Δεν ξέρω γιατί επιμένει τόσο, μάλλον όχι περισσότερο, διότι θα 'χει κάποια προεκλογικά οφέλη αν παραταθεί και το καλοκαίρι η προεκλογική περίοδος, ούτε τόσο για λόγους στην οικονομία, διότι αυτή η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος δεν νομίζω ότι ευνοεί το ξεπέρασμα της κρίσης και την ανάπτυξη.

-- Έχει κάποια θετικά μέτρα τα οποία θέλει να τα κεφαλαιοποιήσει;

-- Δεν νομίζω ότι αυτά μπορούν. Διότι αυτά τα μέτρα γίνονται ημίμετρα. Είδαμε τώρα και με τις δόσεις των δανείων, φέτος μόνο, οι περισσότεροι μένουν απ' έξω και αυτοί οι λίγοι πάλι και το πεντακοσάρικο και το χιλιάρικο των ευρώ δεν έχουν να το δώσουν και ας μην το συζητάμε τώρα... Άρα, δεν βλέπω πολλά οφέλη απ' αυτό. Αντίθετα, αν έχει κι ένα όχι τόσο καλό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές ή στις δημοτικές και περιφερειακές - γιατί όλα αυτά θα συνυπολογιστούν - θα επιδεινώσει το κλίμα, θα περάσει και το καλοκαίρι, υπάρχουν και γεγονότα που δεν μπορεί να τα προβλέψει κανένας, που μπορεί να φθείρουν επιπλέον μια κυβέρνηση...

Λοιπόν, αυτό το ζήτημα είναι υπαρκτό. Ο ίδιος δεν ξέρω αν έχει δεσμεύσεις, κυρίως δεσμεύσεις όχι σε αυτά τα ζητήματα που είπα, εννοώ Αμερικανούς, ΝΑΤΟ, ΕΕ, για τα γεωστρατηγικά ζητήματα να περάσει συμφωνίες, όπως είναι αυτά που γίνονται, που τα δίνει αβέρτα, τα πάντα έδωσε στον αμερικανικό παράγοντα και σε ορισμένους Ευρωπαίους μόνο...

-- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι ως αντάλλαγμα της συμφωνίας των Πρεσπών πήρε τη μη μείωση των συντάξεων. Έχετε την ίδια άποψη κι εσείς;

-- Ε, όχι δεν νομίζω. Δεν νομίζω ότι έτσι μπαίνουν σε τέτοιο τραπέζι αυτά...

-- Τόσο χοντρά δηλαδή;

-- Ναι τόσο χοντρά. Όμως αντικειμενικά έχουν, γιατί ενδιαφέρονται τόσο πολύ, κοιτάξτε εδώ είναι πέρασμα δρόμων μεγάλων συμφερόντων, υπάρχουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και στο στεριανό έδαφος της Ελλάδας, αλλά και στο νησιωτικό, το θαλάσσιο, που είναι πάρα πολύ μεγάλο σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Εκτός από τη γεωστρατηγική θέση, που είναι ανάμεσα σε τρεις ηπείρους η χώρα μας, άρα ενδιαφέρονται πάρα πολύ. Και ενδιαφέρονται και οι ΗΠΑ και οι ξεχωριστές χώρες της ΕΕ - γιατί έχουν κι αυτές αντιθέσεις μεταξύ τους - Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία κ.λπ. Και βεβαίως η Ρωσία πάρα πολύ ενδιαφέρεται, και η Κίνα.

Άρα μιλάμε για μεγάλα ισχυρά ιμπεριαλιστικά καπιταλιστικά κράτη, τα οποία ενδιαφέρονται να βάλουν πόδι εδώ και στους υδρογονάνθρακες και στην Ενέργεια και στους δρόμους μεταφοράς. Και εδώ βεβαίως θα την πληρώσει η Ελλάδα, ο ελληνικός λαός, μέσα σε αυτήν τη σύγκρουση. Και ας σταματήσουν λίγο τους πανηγυρισμούς και τα μεγάλα λόγια και γι' αυτά που είπε το Κογκρέσο, οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί, κι ο ένας κι ο άλλος... Ας κρατάνε μικρό καλάθι.

Διότι βεβαίως μπορεί ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να έχει αποδεχτεί να παίζει το ρόλο του εκπροσώπου του Τραμπ και των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, για να τραβήξει την Τουρκία από την αγκαλιά της Ρωσίας και του Πούτιν, γιατί αυτός είναι ο σκοπός που παίζει και κάνει αυτές τις ενέργειες, θεωρώντας ότι έτσι θα ωφεληθεί, αλλά η Ιστορία έχει δείξει ότι δεν ωφελείται ούτε η Ελλάδα ούτε ο ελληνικός λαός ούτε τα πραγματικά οικονομικά και πολιτικά μας συμφέροντα, με τέτοιου είδους συνεργασίες και με τέτοιου είδους συμφωνίες κάτω από το τραπέζι.

-- Λέγαμε πριν ότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια.

-- Ε, έτσι γίνεται.

Αναδημοσίευση από ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ